adj.

renouncing, abdicating, resigning, taking leave of;

s.

resignation;
leave of absence;
տալ — ողջոյն, to take one's leave, to say good-bye, to bid farewell to;
— կեանք, retired or solitary life.

adj.

Նշանակ հրաժարելոյ, ի բաց կալոյ կամ խորշելոյ, կամ մեկնելոյ. բացասական. հրաժարելի. եւ հրաժարեցուցիչ. արգելող. որպէս ո՛չ, եւ մի՛.

Խրատուս ոմն հրաժարական, եւ ոմն յորդորական. (Պիտ.։)

Կատարողական ոչ գոյ, այլ եւ հրաժարական. (Անյաղթ պորփ.։)

Յօրինացն ոմանք հրամայական (կամ հրամանական) էին, եւ ոմանք հրաժարական. (Երզն. մտթ.։)

Հինգ հրաժարական պատգամք. (Տօնակ.։)

Իւրոց գործոցն հրաժարական ողջոյն տայ, եւ աստուծոյ կարօտի խնամոցն եւ ողորմութեանն. (Լմբ. սղ.։)

Ամենայն աստուածաշունչ գրոց գրեթէ հրաժարական ողջոյն տուեալ. (Պրպմ. (որ է բարեաւ մնալ ասել։))

Լուան ի նմանէ զհրաժարականն. այսինքն հեռացեալ յընտանեաց. (Շ. առ ապիրատ.։)

Հրաժարական (կամ հրեշտակական) զգեցեալ ես կերպարանս. այսինքն կրօնաւորական. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Նաեւ չէքն յոչխարաց իմոց՝ ո՛չ եթէ հրաժարական ինչ իցէ, որպէս թէ չէ հնար լինել յոչխարացն իմոց. (Նանայ.։)