renunciation, renouncing, relinquishment;
abdication;
resigning, resignation;
denial, refusal;
leave of absence;
dismission, discharge;
permission;
parting, leave;
farewell, adieu, good-bye;
— առնել, տալ, cf. Տալ հրաժարական ողջոյն;
to renounce, to give over, to relinquish, to resign;
to retire from, to leave off;
to bid adieu or farewell;
ի —ի կացուցանել, to dismiss, to discharge, to send or turn away;
առնուլ — անդարձ, to bid an eternal farewell, to bid adieu for ever.
cf. ՀՐԱԺԱՐՈՒՄՆ. որպէս Արգելումն. յետս կալն.
Հրաժեշտ ի մահաբեր գործոյ, կամ ի պատարագաց (զոհից). (Նախ. իմ. եւ Նախ. ես.։)
ՀՐԱԺԵՇՏ. Բացասութիւն.
Ոչ զատեաւ առաջին հրաժեշտիւն։ Տեսին զհրաժեշտ խնդրոյն. (Ոսկ. ՟բ. կոր. ՟Ի՟Ե։ Երզն. մտթ.։)
ՀՐԱԺԵՇՏ. Յուղարկումն մեռելոց. ելք յաշխարհէ.
Կոծ դնեն, թողեալ զյուսով եւ զօրհնութեամբ զհրաժեշտն. (Կանոն.։)
Խնդրէ զաստի հրաժեշտն. (Իսիւք.։)
ՀՐԱԺԵՇՏ. Ազատութիւն.
Արձակիչ կապելոց, հրաժեշտ վնասակարաց։ Խնդրեաց ի տեառնէ հրաժեշտ տկարութեանն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Դ։)
ՀՐԱԺԵՇՏ. Հրաման մեկնելոյ.
Եկն թագաւորն խնդրեաց հրաժեշտ ի սրբոյն գրիգորէ. (Ագաթ.։)
Ապա հրաժեշտ ինքեան հայցար. (Լմբ. ի շնորհ.։)
Ի ՀՐԱԺԵՇՏԻ ԿԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. Յուղարկել, արձակել խաղաղութեամբ. որ եւ ՀՐԱԺԱՐԵՄ.
Զորս ի հրաժեշտի կացուցանէին՝ հասուցանել յիւրաքանչիւր աշխարհս։ Ի հրաժեշտ կացուցանէին երթալ խաղաղութեամբ յաշխարհն հայոց. (Փարպ.։)
ՀՐԱԺԵՇՏ ԱՌՆՈՒԼ, ՏԱԼ, ԼԻՆԵԼ. Հրաժարել, ի բաց կալ, մեկնիլ, հեռանալ.
Հրաժեշտ առին մահ եւ խաւար ի ծագել լուսոյն եւ ի գալ կենացն. (Յճխ. ՟Զ։)
Ոչ կամեցան հրաժեշտ առնուլ ի թագաւորէն՝ զոր խնդրեցին (ի սամուէլէ). (Եփր. թագ.։)
Առեալք զհրաժեշտ մեղանչական կենցաղոյս՝ փոխեցան (յերկինս). (Ղեւոնդ.։)
Զհիւանդսն ախտքն հրաժեշտ տուեալ՝ թողուին։ Հրաժեշտ տալով ամենայնի. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11։ Սկեւռ. աղ.։)
Լինի հրաժեշտ ի յերանութեանց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
Ի միում ժամու հրաժեշտ լինի ձայնիւ, եթէ երթա՛յք յինէն անիծեալք. եւ սատանայ մնայ պապանձեալ, մինչեւ հրաժեշտն լինիցի. (Պիտառ.։)
ՀԱՐԺԵՇՏ ՏԱԼ. իբր Հրաժարեցուցանել.
Հրաժեշտ տայ ի վաշխից։ Հրաժեշտ տայ բանիւն՝ բնաւին մի՛ երդնուլ. (Նախ. օրին.։ Երզն. մտթ.։)