cf. Հնչումն.
ՀՆՉԻՒՆ ՀՆՉՈՒՄՆ. ἧχος, βόμβοσις, βόμβος sonus, sonitus, strepitus եւ այլն. Հնչելն. ձայն. գոչիւն. բարբառ լսելի. շաչիւն. շնչիւն. բոմբիւն. դղրդիւն. հռչակ. արձագանգ. ձան.
Հնչիւն յերկնից եկեալ իբրեւ սաստիկ հողմոյ։ Իբրեւ զհնչիւն փողոյ։ Հնչիւն խաղաղութեան։ Հնչիւն բարբառոյ (ոսկի զանգակաց. յն. լսելի բարբառ). (Գծ. ՟Բ. 2։ Երեմ. ՟Խ՟Ը. 36։ եւ ՟Լ՟Գ. 6։ Ել. ՟Ի՟Ը. 35։)
Հնչիւնս հանել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։)
Ի հնչիւնս փողոց. (Արծր. ՟Գ. 13։)
Յայնմանէ հնչիւն մեծ լինէր յայրին. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Ի փայլիւն հրոյ, եւ հնչիւն հողմոյ. (Ճ. ՟Բ.։)
Հնչիւն հրոյ, եւ խոխոջիւն ջրոյ բեկանէ զսիրտ նորա. (Վրք. հց. ՟Ժ։)