oldness;
age, old age, decay;
antiquity;
relic of antiquity;
old rubbish;
—ք անւոյ, the antiquities, the ancient monuments of Ani;
— ծերութեան or ալեաց, extreme old age, hoary old age;
decrepitude;
— օձից, the slough or cast off skin of serpents.
παλαιότης vetustas, antiquitas. Հին կամ հնացեալ գոլն. փտութիւն. ապականութիւն. եւ Վաղեմի գոլն. երկարութիւն ժամանակի. ծերունի. հին ըլլալը, հննալը.
Նորոգութեամբ հոգւոյն, եւ ոչ հնութեամբ գրոյն։ Փայլածուն է ի հնութիւնս. (Հռ. ՟Է. 6։ Յոբ. ՟Լ՟Է. 18. 21։)
Տանէին զբազմութիւն ծերակոյտ ալեացն հնացելոց ... տարակուսեալ տկարութեամբ ի հնութեան ժամանակի. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 5։)
Ակնածեալ ի հնութենէ ալեացն։ Զի հայէին զհնութիւն ծերութեան նորա. (Ճ. ՟Բ.։ Եւս. պտմ. ՟Դ. 15։)
Հնութիւն մաշուածոյ հողեղէն նիւթոյ, կամ մարդկային տգիտութեան. կամ արարածոց, ամբարշտութեան, մահաբեր գործոց, կուրութեան հարցն. (Ագաթ.։ Եղիշ. ՟Գ։ Մաշտ.։)
Այլ զի հասարակաց ասի այժմ աղօթքն, ի հնութենէ եղեալ են բանքն. (Խոսր. պտրգ.։)
Հնութեամբ ժամանակի մոռացեալ եղեն առ վերջինսն. (Լմբ. իմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հնութիւն | հնութիւնք |
| accusatif | հնութիւն | հնութիւնս |
| génitif | հնութեան | հնութեանց |
| locatif | հնութեան | հնութիւնս |
| datif | հնութեան | հնութեանց |
| ablatif | հնութենէ | հնութեանց |
| instrumental | հնութեամբ | հնութեամբք |