np.

Hymen.

s.

ՀԻՄԷՆ ՀԻՄԷՆԻ. Բառ եբր. հին. յորմէ յն. ին. εἱν, ἑν, ὔν այն է Դորակ, չափ եւ անօթ հեղուկ իրաց.

Իւղ ձիթենեաց հիմենեաւ (կամ հիմենաւ, կամ դորակաւ). (Ել. ՟Լ. 24։)

Իսկ Հիմէն որպէս բառ յն. cf. ՄԻԶՆ։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հիմէն, մենի, նաւ, նեաւ

Voir tout