admiration, astonishment, surprise, wonder;
charm, enchantment;
ecstasy;
աստուածահրաշ —, rapture, trance, divine ecstasy;
— or ի — ածել, — արկանել, cf. Հիացուցանեմ;
լինել ի —, to be the admiration of;
արկանել — ի վերայ ուրուք, to plunge into ecstasies, to enrapture;
— է մտաց լսել, it is surprising to hear.
θάμβος stupor ἕκστασις extasis κατάπληξις obstupefactio, terror, attonitum esse. Հիանալն. հիացումն. սքանչացումն. կարի զարմացումն՝ հանդերձ ահիւ. պակուցումն. ապշութիւն. թմբրութիւն. եւ Արհաւիրք. եւ Հիանալի իրք.
Որպէս հիացումն կարգեալ. (Երգ. ՟Զ. 3. եւ 9։)
Սոսկալի հիացմամբ զայլակերպութիւն քո տէր՝ առաքելոցն տեսեալ. (Շար.։)
Սոսկալի հիացմամբ եւ դողութեամբ հեծեմ, որ եւ պատմելս ինձ յոյժ հիացումն արկանէ. (Մանդ. ՟Ժ՟Թ։)
Հեշտութիւն եւ զարմացումն համացեղիցն, արհաւիրք եւ հիացումն հալածչացն. (Ածաբ. մակաբ.։)
Ի հիացումն երկիւղի կացուցանել։ Ի հիացումն ածել։ Հիացումն զարմացման բերել. (Պիտ.։)
Ի հիացման լինել. (Խոր. ՟Ա. 25։)
Ի հիացման եղեալ զարմանայր։ Հիացումն լինէր ժողովրդեանն. (ՃՃ.։)
Հիացման տեսիլ. (Նար. ՟Ի՟Է։)
Զոր եւ մարգարէն հիացմամբ ասէ։ Զի՞նչ հիացումն՝ քան աստուծոյ մարդ լինել։ Հրաշափառապէս են աստուածայինքն ամենայն եւ բարձրագոյն, եւ մեծաց հիացմանց առիթ. (Խոսր. ժմ. եւ Խոսր. պտրգ.։)
Իբրեւ զանասունս առնեմ զմարդ հիացմամբ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)
Արկ հիացումն ի վերայ ադամայ, եւ ի քուն արար։ Քուն ըստ ինքեան առանձինն հիացումն է։ Հիացումն անկաւ ի վերայ աբրահամու. (Փիլ. լին.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հիացումն | հիացմունք |
| accusatif | հիացումն | հիացմունս |
| génitif | հիացման | հիացմանց |
| locatif | հիացման | հիացմունս |
| datif | հիացման | հիացմանց |
| ablatif | հիացմանէ | հիացմանց |
| instrumental | հիացմամբ | հիացմամբք |