foi, croyance;
քրիստոնէական —, la religion chrétienne;
հաւատս ունել յոք, avoir foi en;
հաւատս ընծայել, prêter ou ajouter foi, donner croyance;
գալ դառնալ ի հաւատս, se convertir;
ածել՝ ձգել ի հաւատս, convertir;
մասունք՝ սահմանք հաւատոց, article de foi;
հաւատս ի ներքս բերել, հաւատս բերել, croire, donner créance;
*— օրէնք չունենալ, n'avoir ni foi ni loi;
անցանէ ըստ հաւատս, c'est incroyable;
անխտիր ի հաւատս, indifférent en matière de religion;
հաստատուն լինել ի հաւատս, être ferme dans sa foi;
ունել հաւատս, avoir la foi;
դաւանել զհաւատս, confesser la foi;
գայթ ի գայթի՝ կենդանի՝ անյողդողդ ou հաստատուն մեռեալ —, foi chancelante, vive, inébranlable, morte.