likely, probable;
persuasive.
εὑπειθέστερος, προσετικώτερος obsequentior, diligentior. Առաւել հաւան. դիւահաւան. անսացօղ. միաբան. ձայնակից.
Հաւանագոյն է, որ զխրատսն դէմ յանդիման ընդունի Փիլ. (՟ժ. բան.։)
Նոքա քան զայլսն առաւել հաւանագոյնք էին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 11։)
Զզարմանսն տեսանելով՝ հաւանագոյնք լինէին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 11։)
Ոչ ցանկանալն չշնալոյն ո՛չ եթէ ընդդիմակաց ինչ է, այլ առաւել հաւանագոյն. (Եզնիկ.։)
իբր Հաւանաբար. եւ Համոզելով.
Ես ոչ իմաստասիրեցից հաւանագոյն եւ ճշմարիտ. (Առ որս. ՟Է։)
Այլք խորհրդակից լինելով հաւանագոյն հնարէին խափել. (Ճ. ՟Բ.։)