adj.

imposing of a tax or burden;
forcing, offering violence.

adj.

ἁναγκάζων coactor. Որ հարկ ի վերայ դնէ. բռնադատիչ. հարկեցուցիչ. հրամանատու.

Նորա ոչ գոյ հողագործութիւն, եւ ոչ հարկադիր. (Առակ. ՟Զ. 7։)

Ունիմք հարկադիր եւ ստիպօղ ի բարի գործս զքրիստոս եւ զնորին հրամանսն. (Լմբ. անդ։)

ՀԱՐԿԱԴԻՐ. Հարկապահանջ. որ առնու հարկս.

Էր ճոխ եւ յաղթազգեաց, եւ հարկադիր, եւ լծատանջ ամենայն շրջակայ ազգաց. (Վրդն. պտմ.։)