adj.

ՀԱՏՈՂԱԿԱՆ որ եւ ՀԱՏԱՆՈՂԱԿԱՆ ՀԱՏԱԿԱՆ. Ունօղ զզօրութիւն հատանելոյ. հատիչ. հատու.

Սուր, կամ սուսեր, կամ տապար հատողական. (Յհ. կթ.։ Սկեւռ. լմբ. եւ Սկեւռ. աղ.։)