ՀԱՆՃԱՐԱՄԻՏ ՀԱՆՃԱՐԱՅԵՂՑ ՀԱՆՃԱՐԱՇԱՏ. cf. ՀԱՆՃԱՐԵՂ.
Հանճարամիտն աղեքսանդրոս. (Պտմ. աղեքս.։)
Քոյին իսկ հանճարայեղց եւ շատիմաց անձամբ. (Ոսկ. գծ.։)
Առլցեալ հանճարայեղց խոհականութեամբ. (Պիտ.։)
Անպատում եւ հանճարայեղձ իմաստութիւն. (Երզն. մտթ.։)
Հանճարաշատ եւ կորովաբան. (Զքր. ծործոր.։)