paste;
dough;
— հարականել, to knead.
σταίς farina triticea aquis subacta, pasta (արմատ բառիս Հաց) Զանգուած ալեր ընդ ջրոյ՝ չեւ եւս խմորեալ. խմոր շաղուած՝ չխմորած.
Ա՛ռ ժողովուրդն զհայսն իւրեանց, մինչչեւ խմորեալ էր։ Եփեցին զհայսն նկանս բաղարջս։ Առ հայս, եւ թրեաց, եւ արար բլիթս։ Կանայք նոցա հայս հարկանեն՝ առնել կարկանդակս զօրութեանց երկնից. (Ել. ՟Ժ՟Բ. 34։ ՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Գ. 8։ Երեմ. ՟Ե. 18։)
Փոքր խմոր զյոլով հայսն խմորէ. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Հայսք առանց փանգանի մի՛ զանգցին. (Եղիշ. ՟Բ։)
Ի հայսէ խմորոյն ասէ զառաջին հացն. (Վրդն. թուոց.։)
Եկն հայսն երկնային, եւ ապականեաց զհայսն մեղաց, եւ նովաւ թրին հացք պատարագին։ Բայց զի՞նչ ասեմ զնա ի հայսի, քանզի ինքն է հայս յարութեան, զի ի ձեռն բնակեցելոյ աստուածութեանն զկեանս յաւիտենականս ի մարմնի միացուցեալ խառնեաց. (Պիտառ.։)