blasphemy, swearing;
abuse, slander, scandal, backbiting, defamation.
ՀԱՅՀՈՅՈՒԹԻՒՆ βλασφημία blasphemia, convitium. որ եւ ՀԱՅՀՈՅԱՆՔ. Հայհոյելն. թշնամանք աստուծոյ, եւ սրբոց, եւ սուրբ հաւատոց. յիշոցք առ մարդիկ. եւ Չարախօսութիւն. անդուռն բերան. լուտնք. անէծք. բամբասանք. եւ Մոլար վարդապետութիւն.
Խօսել հայհոյութիւն զատուծոյ, կամ առ աստուած։ Հայհոյութեամբ զտեղին լնոյր։ Փառք են առն խոտորել ի հայհոյութեանց։ Ամենայն դառնութիւն եւ հայհոյութիւն բարձցի ի ձէնջ։ Մի՛ ինչ պատճառս տալ հակառակորդին ի հայհոյութեան աղագս.եւ այլն։
Յաղագս ամբարշտին մակեդոնի հայհոյութեանցն. (Խոր. ՟Գ. 33։)
Զառ ի քեզ հայհոյութիւնն անքաւելի քարոզեաց. (Նար. ՟Լ՟Գ։)
Որ զհոգի մարդոյ եւ զերես անարգէ, նոյն առ աստուած վերանայ հայհոյութիւնն. (Շ. ընդհ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հայհոյութիւն | հայհոյութիւնք |
| accusatif | հայհոյութիւն | հայհոյութիւնս |
| génitif | հայհոյութեան | հայհոյութեանց |
| locatif | հայհոյութեան | հայհոյութիւնս |
| datif | հայհոյութեան | հայհոյութեանց |
| ablatif | հայհոյութենէ | հայհոյութեանց |
| instrumental | հայհոյութեամբ | հայհոյութեամբք |