adj.

cf. Համարձակաբարբառ;

adj.

— լինել, to speak freely, frankly, openly, to be plain with, to be accustomed to speak one's mind.

adj.

ՀԱՄԱՐՁԱԿԱԽՕՍ որ եւ ՀԱՄԱՐՁԱԿԱԲԵՐԱՆ. Համարձակ խօսօղ. անվեհեր ի բանս եւ ի պատասխանիս.

Համարձակախօսն եսայիաս. (Կորիւն.։ Յհ. կթ.։)

Համարձակախօս վարդապետք. (Լմբ. առակ.։)

Զհամարձակախօս գլուխ նորա հատանել. (Ճ. ՟Ա.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Համարձակախօսութիւն, ութեան

Voir tout