vn.

to grow bold, to have the boldness to, to take the liberty of, to allow oneself, to have the courage, to be daring, to dare, to venture;
կարի իմն —, to presume, to take liberties.

ձ.

παρρησιάζομαι confio, audeo (որպէս թէ Արձակել զանձն, կամ յարձակիլ) Համարձակ լինել, կամ վարիլ. վստահիլ. քաջալերիլ. զօրանալ. իշխել առնել ինչ կամ ասել ազատաբար. յանդգնիլ.

Ո՞վ համարձակիցի, եթէ սուրբ իցէ ի մեղաց։ Համարձակեսցիս առաջի տեառն։ Յարեայց համարձակեցայց ի նոսա։ Համարձակեցաւ յանուն յիսուսի։ Համարձակեցաք աստուծով մերով։ Համարձակեա՛ց, ոչ մեռանիս։ Համարձակեալ խօսի։ Ի հեռուստ համարձակիմ առ ձեզ։ Համարձակեցաւ եմուտ առ պիղատոս։ Յոր ինչ ոք համարձակիցի, անզգամութեամբ ասեմ, համարձակիմ եւ ես։ Համարձակեցան սիրտք որդւոց մարդկան յանձինս իւրեանց՝ գործել զչար.եւ այլն։

Այս կին համարձակեցաւ ի վերայ բնութեանն, սպան զորդին, եւ խորովեաց. յն. յարձակեցաւ. (Եւս. պտմ. ՟Գ. 6։)

Արտաքուստ ոչ ի վերայ համարձակին խռովութիւնք։ Ի քրիստոս համարձակեցաւ (հերովդէս)։ Համարձակիմ ասել. (Խոր.։)

Համարձակել ի թարգմանութիւն. (Շ. բարձր.։)

Համարձակեցաւ առ նա՝ փորձել զնա. (Բրսղ. մրկ.։)