cf. Կնամարդ.
ԿՆԱՄԱՐԴ մանաւանդ ԿՆԱՄԱՐԴԻ. γυναικάνηρ, ἁνδρόγυνος muliebri animo praditus, effeminatus. Կանացի բարուք. կնատ. անարի. վատասիրտ. մեղկ.
Կնամարդ զնա կոչելով. (Արծր. ՟Ա. 15։)
Կնամարդոյն՝ որ ի տիտանացն պատառեցաւ. (Ճ. ՟Բ.։)
Ես զսասանեանսդ կոչեմ կնամարդիս. (Խոր. ՟Գ. 55։)
Իգական ախտ յոգիսն գործելով, եւ կնամարդիս կազմելով. (Փիլ. տեսական.։)
Առընթեր կանանց եւ կնամարդեաց (կամ կնեայ մարդեաց). (Ոսկիփոր.։)