hy    |   fr

Կնահանութիւն, ութեան

s.

repudiation;
divorce.

s.

Ի բաց հանելն յիւրմէ զկինն.

Պատուհասէ վասն կնահանութեան. (Նախ. մաղաք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կնահանութիւն կնահանութիւնք
accusatif կնահանութիւն կնահանութիւնս
génitif կնահանութեան կնահանութեանց
locatif կնահանութեան կնահանութիւնս
datif կնահանութեան կնահանութեանց
ablatif կնահանութենէ կնահանութեանց
instrumental կնահանութեամբ կնահանութեամբք