cf. Կմախիք.
Ոսկերոտի մեռելոց յետ փտելոյ մարմնոյն. (լծ. թ. կէմիւք, միւմիւք (ոսկր) եւ գըմըգ. (կտոր ոսկոր)
Կոճղ կիսայրեաց ... անարգեալ կմախք. (Նար. ՟Հ՟Գ։)
Իսկ (Հին բռ.)
Կմախք։ ոսկերք, կամ կոտորածք։ Կմախել. կարթահարել, կամ ջղատել։ (Ուստի Կամախ անուն քաղաքի, ուր էր դամբարան թագաւորացն հայոց, այն է հինն Անի։)
Իսկ (Թղթ. բարուք.)
Ոռնան եւ ողբան եւ գուժեն իբրեւ կմախիս մեռելոյ յն. իբրեւ ի ճաշ մեռելոյ. ἑν περιδείπνῳ . գուցէ ընթերցեալ է մերս՝ περιδείδων , ահաբեկ, որպէս կմախ եդեալ ի խրտուիլակ։