ԿՃՂԱԿԱԲԱՇԽ ԿՃՂԱԿԱՀԵՐՁ. ὁνυχιστήρ, ὁνυχίζων δύω χηλῶν, διχηλόν, τας ὀπλάς ungulam diviens, diffidens, ungulae fissuram habens. որ եւ ԿՃՂԱԿԱԲԱԺԻՆ. Չորքոտանի՝ որոյ կճղակքն յերկուս են բաշխեալ, հերձեալ. որոյ թաթն բաժանի. cf. ԹԱԹԱՀԵՐՁ.

Թաթահերձ եւ կճղակաբաշխ. (Օր. ՟Ժ՟Դ. 6. եւ 7. 8։)

լերինքն լի են երէօք կճղակաբաշխիւք. (Խոր. ՟Գ. 59։)

Կճղակահերձ իցէ, կամ ոչ իցէ. (Ղեւտ. ՟Ժ՟Ա. 4. 26։ Օր. ՟Ժ՟Դ. 7։)

Կճղակահերձացն՝ որ խառն ընդ այլսն, եւ վարք սծբոցն որիչ են ի պղծոց։ Կճղակահերձն առանց որոճելոյ պիղծ է, եւ որոճողն առանց նորա. (Մեկն. ծն.։)