ԿԱՐԴԱՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ԿԱՐԴԱՑՈՒԹԻՒՆ ԿԱՐԴԱՑՈՒՄՆ. ἁνάγνωσις, ἁνάγνωσμα lectio. ընթերցողութիւն. ընթերցումն. ընթերցուած.
Ըստ առոգանութեան, որով եւ կարդացողութիւն վայելչանայ. (Նչ. քեր.։)
Կարդացութիւն մարգարէութեանցն յառաջ գուշակութիւն է վասն եկեղեցւոյ. (Սիւն. եկեղ։ եւ Ոսկիփոր.։)
Խորհիցի գիրս ուսանել, եւ կարդացման ուշ դնիցէ. (Բրս. հց.։)
Յառաջ եւս մատո՛ զկարդացումն. (Եղիշ. ՟Ա։)
երկարէր զկարդացմունսն։ Կարդացմունք գրոց. (Փարպ.։ որպէս եւ Ճ. ՟Բ.։ Վրք. հց. ՟Է։ Խոսր.։ Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կարդացողութիւն | կարդացողութիւնք |
accusatif | կարդացողութիւն | կարդացողութիւնս |
génitif | կարդացողութեան | կարդացողութեանց |
locatif | կարդացողութեան | կարդացողութիւնս |
datif | կարդացողութեան | կարդացողութեանց |
ablatif | կարդացողութենէ | կարդացողութեանց |
instrumental | կարդացողութեամբ | կարդացողութեամբք |