perfection, integrity;
crowning, perfecting;
completion, accomplishment, consummation;
martyrdom;
consecration;
initiation;
—դ or քո —, your Holiness.
τελειότης perfectio. Կատարեալն գոլ՝ ամբողջութեամբ եւ լրութեամբ էութեան, լաւութեան, կամ ձրից, մասանց եւ հասակի.
Մի կարգ, մի պաշտօն (կամ պատիւ)գկատարելութիւն, սրբութիւն (կամ սրբութեան). (Ածաբ. պենտեկ.։ եւ Շար.։)
Կատարելաթիւն բնութեց (ի քրիստոսի, ) եւ դիմի. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Ա՛յլ կատարելութիւն է աստուծոյ, եւ ա՛յլ մարդոյ. (Սահմ. ՟Ժ։)
Ընտրելագոյն կատարելութեանցն շտեմարան. (Պիտ.։)
Կատարիլ է ի կատարելութիւն ածիլն յետ մկրտութեան՝ ի ձեռն բարի վարուց աճմանն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Կատարելութիւն ի թերութեան. (Նար. ՟Լ՟Ա։)
Անկատար յաւուրս կատարելութեան. (Մաշկ.։)
Կատարելութեան անուն ասի ի վերայ այնոցիկ, որք բնաւին իւիք ոչ են պակաս. (Երզն. մտթ.։)
Աճումն առնու տղայն՝ գալ ի կատարելութիւն մարմնոյ եւ մտաց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ե։)
Մարմին ի ձեռն անդամոցն կատարելութեան եւ զգայարանացն թուոյ՝ բոլորակ իմն է. (Սարգ. յկ. ՟Ը։)
Այն՝ տղայութեան ժամանակ էր, իսկ այս կատարելութեան. (Կիւրղ. ղկ.։)
Յալիս գտար ահաս մտօք. (եւ անկատար յաւուրս կատարելութեան. Մաշկ.։)
Կատարելութիւն հասակի. (ՃՃ.։)
Կատարելութեան հասեալք (հասակի). (Փարպ.։)
ԿԱՏԱՐԵԼՈՒԹԻՒՆ. τελείωσις consummatio. Կատարումն. բովանդակութիւն. լրումն. կատարելն, եւ իլն. նահատակութիւն կամ վախճան. եւ Արդեամբք գոլն սարօք իւրովք.
Բերիլ ի կատարելութիւն կամաց նորա։ Իկատարելութիւն բանի եւ խորհրդոց նորա ճեպեալ զանձինս. (Յհ. կթ.։)
Ընդ բանին խօսել՝ արագապես լինէր գործոյն եւ իրին կատարելութիւն. (Ճ. ՟Ը.։)
Գոյանայ, եւ զկատարելութիւն չարեացն առնու. (Սարգ. յկ. ՟Գ։)
Զկատարելութեան պսակն ընդունէր։ Ընկալաւ սրով զվախճան կատարելութեան։ Կատարելութեան պսակի արժանի եղեւ. (Փարպ.։)
Որպէս ի մոմի զօրութեամբ են ամենայն կնիք. իսկ կատարելութեամբ մի միայն ի ներքս անդ տպաւորեալ է. (Փիլ. այլաբ.։)
ԿԱՏԱՐԵԼՈՒԹԻՒՆ. τελετουργία consecratio, initiatio. Սրբազան խորհուրդ եւ պաշտօն. խորհրդակատարութիւն.
Զղեւտացւոցն օրէնսն, եւ զքահանայիցն զկատարելութիւնն. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Որպես աստուածուսոյց քրիստոնէից մկրտութիւն է, այսպէս եւ առ նոսա կատարելութիւն, եւ այս այդպիսի տօնդ առ ելլենացոցն՝ միւստռոն. (Նոննոս.։)
ԿԱՏԱՐԵԼՈՒԹԻՒՆԴ, կամ ՔՈ. τελειότης σου sanctitas tua. Սրբազան տէրութիւնդ. սրբութիւն քո.
Քո կատարելութիւնդ կարօղ գոլով եւ զեւս մեծամեծս իմանալ։ Հանճարեղաբար քո կատարելութիւնդ արտադրեսցէ բան։ ՈՒրախ եղէ յոյժ ի վերայ առաքելոյս ի քոյոյդ կատարելութենէ. (Պրպմ. ՟Խ. ՟Խ՟Ա. ՟Խ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կատարելութիւն | կատարելութիւնք |
| accusatif | կատարելութիւն | կատարելութիւնս |
| génitif | կատարելութեան | կատարելութեանց |
| locatif | կատարելութեան | կատարելութիւնս |
| datif | կատարելութեան | կատարելութեանց |
| ablatif | կատարելութենէ | կատարելութեանց |
| instrumental | կատարելութեամբ | կատարելութեամբք |