adj.

equally perfect.

adj.

συντέλων una perficiens, conferens. Որ զոյգ ընդ այլում է կատարիչ. համագործ.

Տեսանե՞ս եւ զորգի ոչ նուազ կատարելակից հօր գոլ առ ի յաշակերտացն խնամատարութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 29։)

Կամ συντελεύθεις una perfectus. Որ այս կատարի, հանգոյցն այլոց ի չափ հասանէ.

Տղայակից եղեւ, եւ աճակից, եւ կատարելակից. (Աթ. ՟Ա։ (այլ այժմու յն. կերողակից եղեւ, կամ հացակից։))