hy    |   fr

Կամելութիւն, ութեան

s.

will, wish.

s.

Կամելն. կամեցողութիւն. կամք.

Ամենահնարին (աստուծոյ), որոյ կամելութեան եւ հրամանի ամենայն դժուարինք եւ անհնարինքն դիւրինք են եւ հնարաւորք. (Փարպ.։)

Այսպէս կամելութեան բանն աստուած կրել զայսորիկ ի մարմինն իւր. (Խոսրովիկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կամելութիւն կամելութիւնք
accusatif կամելութիւն կամելութիւնս
génitif կամելութեան կամելութեանց
locatif կամելութեան կամելութիւնս
datif կամելութեան կամելութեանց
ablatif կամելութենէ կամելութեանց
instrumental կամելութեամբ կամելութեամբք