hy    |   fr

Կամաւորութիւն, ութեան

s.

free-will, spontaneity.

s.

Կամաւորն գոլ ներգործութեան։ Ուստի ԿԱՄԱՒՈՐՈՒԹԵԱՄԲ՝ իբր մ. Կամաւորաբար. կամաւ. ազատօրէն. յօժար կամօք.

Կամաւորութեամբ գալ ի չարչարանս, կամ ի խաչն. մեռանիլ եւ յառնել. (Շար.։ Նար.։ Աթ. ՟Ա։)

Բանականի կամաւորութեամբ մեղուցելոյ. (Աթ. ՟Դ։)

Ինքնիշխան կամ ինքնակամ կամաւորութեամբ. (Նար.։ եւ Ոսկ. գաղ.։)

Յորդոր կամաւորութեամբն փափաքէր ժամանել. (Փարպ.։)

Ոչ պատրեաց զքեզ, այլ քոյին կամաւորութեամբ եկիր առաջի աստուծոյ (կրօնաւորիլ). (Մաշտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կամաւորութիւն կամաւորութիւնք
accusatif կամաւորութիւն կամաւորութիւնս
génitif կամաւորութեան կամաւորութեանց
locatif կամաւորութեան կամաւորութիւնս
datif կամաւորութեան կամաւորութեանց
ablatif կամաւորութենէ կամաւորութեանց
instrumental կամաւորութեամբ կամաւորութեամբք