Սեպհական խօսողաց (գործի, կամ շնորհ խօսելոյ)
Պակասեալ ի զգայութեանց, եւ ի խօսողական շնորհէ։ Վասն թերի ունելոյ զմի ինչ ի խօսողական գործւոյ՝ զլեզու եւ զատամունս. (Երզն. քեր.։)
Եւ Ունակ նմանութեան խօսելոյ. (որպէս ոմանք ի թռչնոց)
Բազումք ի թռչնոց (եղեն) առ ի վայելումն. իսկ զխօսողականսն իմն ի զուարճութիւն (արար). (Նիւս. բն. ՟Ա.) յն. նմանեցուցիչ (խօսից)։