to wound, to pierce, to stab;
to prick, to smite;
to pierce or cut to the heart.
պ. խաւդէն. ἑκκεντέω, ἁποκεντέω transfigo, configo, compungo τιτρώσκω , τραυματίζω vulnero. Խոց դնել. վիրաւորել. հարկանել սրով. գեղարդեամբ, նետիւ, խայթոցաւ, եւ այլն. զարնելով՝ խօթելով՝ խոցել.
Եթէ էր սուր, խոցեալ էր իմ զքեզ։ Առեալ գեղարդն խոցեաց զերկոսին։ Տիգաւ խոցեաց զկողս նորա։ Խոցեաց զնա պատանին իւր (սրով)։ Խոցեա՛ զիս դովաւ։ Հայցեցին ի նա՝ յոր խոցեցինն։ Զոր խոցեցին։ Ցուպն եղեգնայ ջախջախեալ խոցիցէ զնա. (եւայն։)
Նետիւք խոցել զիմ թշնամին. (Յիսուս որդի.։)
Համբառնայր յերկինս իշխանաբարմարմնովն խոցելով. (Շ. բարձր.։)
Գուցէ ընդ ոմանց ընդ ակն խոցիցեմք (յանդիմականութեամբ). Իբր ընդհարկանիլ. դպչիլ. (Ոսկ. եփես. ՟Զ։)
Նմանութեամբ՝ Վիրաւորել զսիրտ. մոմոքեցւցանել. կսկծեցուցանել. կծանել. սիրտը ծակել, խշխշցնել.
Են՝ որ բանիւք իւրեանց խոցեն որպէս սրով. (Առակ. ՟Ժ՟Բ. 18։)
Գիտէր՝ թէ առաւել այս բան խոցէ զնոսա։ Զի՞ խոցիս դու վասն ընկերացն բարութեան։ Սոքա խոցեցան, ընդէ՞ր, զի ի հաւասարութիւն բարաց ընդ ընկերս ի համարձակութիւն մտանէին. (Ոսկ. յհ. 8։)
Խոցէին ի բանիցն. յն. ոչ տանէին բանիցն. (Ոսկ. ես.։)
Յոյժ հարեալ խոցեցան ի խորհուրդս իւրեանց. (Եղիշ. ՟Ա։)
Եթէ տագնապաւ ոք տարակուսի ի սիրտ խոցիցի։ Խոցելոյս ի սիրտ եւ յոգի. (Նար. ՟Գ. ՟Ծ՟Գ։)
Տե՛ս եւ ԽՈՐ կամ Ի ԽՈՐ, կամ ԿԱՐԵՎԷՐ ԽՈՑԵԼ։