hy    |   fr

Խառնողութիւն

s.

συναφή connexio. Խառնումն. մասնակցութիւն. կապակցութիւն.

Երեքին մի մարմին լինիցին, մանկան յերկոցունց կողմանց ընդ երկոսին խառնողութեամբ. (Ոսկ. կող. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խառնողութիւն խառնողութիւնք
accusatif խառնողութիւն խառնողութիւնս
génitif խառնողութեան խառնողութեանց
locatif խառնողութեան խառնողութիւնս
datif խառնողութեան խառնողութեանց
ablatif խառնողութենէ խառնողութեանց
instrumental խառնողութեամբ խառնողութեամբք