philosophical;
intellectual;
sensible;
sophistical.
ԻՄԱՍՏԱԿԱՆ որ եւ ԻՄԱՍՏՆԱԿԱՆ. որ կայցէ ինչ վայելչական իմաստնոց կամ իմաստասիրաց եւ իմաստութեան.
իմաստական արիականգործովք վաճառականապէս ընդ միոյն զհարիւրապատիկսն փոխանորդէ օգուտ. (Պիտ.։)
հայեա՛ց ընդ իմաստական անձն. (Ոսկ. ի քանանացին.։)
Իմաստական բան, կամ հանճար. (Պիտ.։ Երզն. ոտ.։)
կամ որպէս Իմաստական. σοφιστικός.
Տեսակք հաւաքմանցն ... եթէ առաւել է սուտն քան զճշմարիտն, լինի իմաստական. (Անյաղթ վերլծ. Արիստ.։)