hy    |   fr

Թոպումն, ման

s.

cf. Թոպիւն.

s.

ԹՈՊԻՒՆ կամ ԹՈՊՈՒՄՆ. Թոպելն, իլն.

Թոպիւն կոչէ. (Ոսկ. եբր.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թոպումն թոպմունք
accusatif թոպումն թոպմունս
génitif թոպման թոպմանց
locatif թոպման թոպմունս
datif թոպման թոպմանց
ablatif թոպմանէ թոպմանց
instrumental թոպմամբ թոպմամբք