vain, frivolous, useless;
vile, abject, inferior;
superadded, false, factitious, artificial;
expletive.
ἁσθενέστατος infirmissimus χείρον deterior, vilis Յետին. տրուպ. տկար. փանաքի. եւ Անպիտան, վատթար. ումպէտ. աւելորդ. վայրապար. անպատճառ. եւ Կցկցեալ ի զարդ կամ ի պաճուճանս.
Մի ինչ չնչին եւ թարմատար ի կենդանեաց. (Արիստ. աշխ.։)
Իսկ այն՝ որ միւսով, թարմատար է. (Պղատ. տիմ.։)
Եղկելի եւ թարմատար քան զամենայն մարդիկ. (Ճ. ՟Ա.։)
Այս սկիզբն է աղանդոյն մարկիոնայ. թո՛ղ զայլ բազում թարմատարսն. այսինքն զանպիտան զրոյցս նոցա. (Եզնիկ.։)
Ոչ երբէք ուրեք եղեալ է եւ ո՛չ երբէք ի պատերազմի՝ թարմատար (կամ թարամատար) հրեշտակաց ինչ կալ եւ կապս. այսինքն անպատճառ ձերբակալութիւն. (Բուզ. ՟Դ. 5։)
Արքայ արտալած, թագաւոր թարմատար, կայսր ոգէկործան։ Թարահատայ թարմատարի. (Նար. ՟Ծ՟Զ։ Նար. կ.։)
Այսոքիկ ի տգէտ եւ ի թարմատար առաջնորդաց ի ներքս մտին։ Ի յիշատակ թարմատար անձինս եղկելւոյ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Ա. եւ Սարգ. յիշատ.։)
Լի շահաւէտ քարամբք, եւ ոսկեճաճանչք հրափորձեալք, եւ ի բաց եդեալ զաղտ, եւ պարզեալ ի թարմատարացն. (Հին քեր.։)
ԹԱՐՄԱՏԱՐ ՇԱՂԿԱՊ, ըստ քերականաց. որ ի յն. կոչի առլրական կամ յաւելուածոյ. παραπληρωματικός suppletivus
Թարմատարք են, որ ի չափոյ սակս եւ կամ զարդու յարառոցեալք լինին. զորօրինակ են ձայնքս. δή, που , ἁρ’, μην, αν, κεν, γε. (Թր. քեր. որոց ի դէպ գան ի հյ. բա, իսկ, գոգ, իմն, ինչ, ապաքէն, արդ, եւ այլն։)
Բայց քանզի թարգմանիչն եդեալ է նովին մտօք ի մեզ,
Իգն (զոր օրինակ զօրաւիգն) մակ, իբր. ի զուր այլ եւ այլ մեկնիչք պէսպէս իմաստս ստեղծանեն անդ։ Գուցէ լաւ եւս առ մեօք թարմատար շաղկապ ասին, թէ, եթէ, իբր՝ բա, զի. որ. քի. երբ շաղկապեն եւեթ զբանս՝ առանց տալոյ զառանձին իմաստ ինչ նշանական։