last, furthest, ulterior, posterior;
lowest, meanest;
extreme, utmost, greatest, utter, uttermost;
—ք, posterity;
— օր, the day of judgment, doomsday;
— չքաւորութիւն, utter misery, extreme poverty;
— կարօտութիւն, extreme need;
— կողմն, cf. Յետակողմն.
ἕσχατος extremus, ultimus. Որ է յետոյ տեղեաւ կամ ժամանակաւ. վերջին. հուսկ. յետս մնացեալ. ետքի, էտեւի, վերջինը.
Ընդէ՞ր լինիք յետինք դարձուցանել զարքայ։ Յաւուրս յետինս։ Յաւուրն յետնում։ Յետին ժամանակ է։ Զյետին տեղին ունել։ Յետին նաքարակիտ կամ բնիոն։ Յետին մոլորութիւնն չար քան զառաջինն։ Յետինն մարդոյն այնորիկ.եւ այլն։
Յետնումն աւուր այցելութեան. (Յհ. կթ.։)
Զյետին թոշակն ըստ պատշաճի ընդունել՝ առհաւատչեայ յաւիտենական կենաց. (Խոսր.։)
Հիւանդացեալ, եւ յետինն (ժամ) եկեալ, որպէս ժամ մի ստուգապէս փոխեցաւ. (Կլիմաք.։)
ՅԵՏԻՆ. իբր Ծայրագոյն. յեզր վերջին հասեալն.
Յետին չար է քան զամենայն չարիս։ Զյետին չարիս գործեաց։ Որ յետնոյ ամբարշտութեանն է։ Յետին չարախոհութեամբ լինի։ Յետին անմտութիւն, եւ այլն. (Եղիշ.։ Վրք. հց.։ Եզնիկ.։ Պրպմ.։ ՃՃ.։)
Ո՞չ ապաքէն յետնոյ է մոլորութեան. (Սարկ. հանգ.։)
ՅԵՏԻՆ. ἑλάχιστος minimus, parvus, infimus. Ստորնագոյն. անաւագ. տրուպ. կրտսեր. փոքր. փիւչիւք.
Ի ծառայից տեառն իմոյ ի յետնոց։ Որսասցեն յետինք զինչս նոցա։ Արդ ծիծաղին զինեւ յետինք։ Յետինք ոչխարաց.եւ այլն։
Ես յետինս դաւանողաց. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)
ՅԵՏԻՆ, ինք. գ. Վերջն. ծայրն. եւ Հետագայ կամ յաջորդ անձինք, եւ վերջին ծայրք իրաց.
Դու տէր ծանեար զյետին իմ, եւ զառաջին իմ. (Սղ. ՟Ճ՟Լ՟Ը. 5։)
Հեծեծեսցեն ի վերայ նորա յետինք. զառաջինս կալան զարմանք. (Յոբ. ՟Ժ՟Զ. 20։)
Լուացեալն ոչ է կարօտ այլ իմիք, բայց միայն ծայրիցն՝ այսինքն յետնոցն իւրոց լուացման. (Դիոն. եկեղ.։)
ՅԵՏԻՆ ԿՈՂՄՆ ՆԱՒԻՆ. cf. ԽԵԼՔ ՆԱՒԻՆ. Գծ. ՟Ի՟Է. 41։