adj.

last;
vile;
destitute;
—ք ոմանք երեւին, they shew themselves to be the basest among men.

cf. ՅԵՏԻՆ. ἕσχατος ultimus, novissiumus.

Զմեզ զառաքեալս՝ յետնորդս արար Աստուած իբրեւ զմահապարտս. (՟Ա. Կոր. ՟Դ. 9։)