adj.

royal, regal;

s.

royalist;
— ճանապարհ, the king's highway, main road, the highway;
թագաւորական օձ՝ թագաւորական իժ, cf. Արքայիկ՞՞՞օձ.

adj.

βασιλικός regius, regalis Սեպհական թագաւորի, թագաւորաց, թագաւորութեան. արքայական. արքունի.

Տանջես զմեղուցեալն դատաւորական սրտմտութեամբ, եւ յանձանձես զնա թագաւորական սիրով։ Թագաւորական իրք են առաքինութիւն, եւ առաքինութեան ծնունդք. (Փիլ.։)

Արիագոյն (այսինքն լաւագոյն) ասես լինել զքաղաքն ի թագաւորական քաղաքավարութեան. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)

Ամենայն թագաւորական գործոց առաջին եւ վեհագոյն. (Խոր. ՟Ա. 15։)

Քահանայական եւ թագաւորական գաւազանացն միացեալ. (Շար.։)

Աղէքսանդրոս ասէր, ո՛չ է թագաւորական՝ գողանալ զյաղթութիւն. (Ոսկիփոր.։)

ԶԱստուծոյ կամ զԵրրորդութենէ ասի որպէս ամենաթագաւոր, ամենիշխան, կամ իբր գերարքայական.

Զսկզբնականի եւ թագաւորականի երրորդութեան զաստուածութիւնն։ Սրբոյ եւ թագաւորականի տեսութիւն երրորդութեան. (Ածաբ. կիպր. եւ Ածաբ. կարկտ.։)

Թագաւորական սուրբ երրորդութեանն. (Լմբ. սղ.։ որպէս յն. վասիլիգի՛. βασιλική ։)

ԹԱԳԱՒՈՐԱԿԱՆՆ. իբր Իշխան եւ թագաւոր՝ նմանութեամբ. ἠγεμών princeps

Առաջինն, եւ ամենայն առաքինութեանն թագաւորականն, որ է խոհեմութիւնն. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)

ԹԱԳԱՒՈՐԱԿԱՆ ՕՁ, կամ ԻԺ. cf. ԱՐՔԱՅԻԿ. ըստ յն. վասիլի՛սգօս βασιλίσκος regulus

Զձուս քարբից փշրելով ... զթագաւորական օձն ի մէջ ածիցեմք. (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։)

Թոյնս շնչէ վաշխն չարագոյն քան զթագաւորական իժն. (Եփր. աւետար.։)

Զգլուխ թագաւորական իժին կոխան արարեր. (Սկեւռ. աղ.։)

Որ եւ ի Վարդանայ.

Թագաւոր իժ կոչի։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Թագաւորականութիւն, ութեան

Voir tout