adj.

Որ թագ կապէ այլում. թագադիր.

Ի վերայ ենանոսի ասպետի թագակապի։ Զթագակապ ասպետութիւնն ոչ հանէ. (Խոր. ՟Բ. 23. եւ 13։)

Եւ Որ թագ կապէ անձին։ (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

ԹԱԳԱԿԱՊ. Որ ինչ ա՛նկ է թագի եւ թագաւորութեան. արքունի.

Փոխանակ ոսկէհուռ թագակապ զարդու պսակացն։ Կացեալ չորս ամ ի թագակապ շքեղութեանն. (Արծր. ՟Գ. 7։ ՟Դ. 3։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Թագակապութիւն, ութեան

Voir tout