concurrence;
accompanying;
concomitance;
retinue;
coincidence.
συνδρομή concursus Զուգընթացութիւն. ճանապարհակցութիւն. գործակցութիւն. միաբանութիւն.
Ընթացակցութիւն խորամանկութեան բանսարկուին. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Յառաջնորդացն ընթացակցութենէ ոչ խոտորեցան։ Պահեն զարդարս եւ զմեղաւորս ընթացակցութեամբ գլխոյն իւրեանց Քրիստոսի. (Լմբ. պտրգ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ընթացակցութիւն | ընթացակցութիւնք |
accusatif | ընթացակցութիւն | ընթացակցութիւնս |
génitif | ընթացակցութեան | ընթացակցութեանց |
locatif | ընթացակցութեան | ընթացակցութիւնս |
datif | ընթացակցութեան | ընթացակցութեանց |
ablatif | ընթացակցութենէ | ընթացակցութեանց |
instrumental | ընթացակցութեամբ | ընթացակցութեամբք |