being, existence, that exists;
creator, that causes to exist, that extracts from nothing.
Զաստուծոյ ասի՝ երբեմն որպէս Է կամ Էն, Որ էն. ὀ ὥν ens supremus
Զանպարագիրն էակ մարդացեալ ... ողջագուրեցեր. (Նար. կուս.։)
Որ համագոյդ ես Հօր եւ Սուրբ Հոգւոյն, անբաժանելի էակ միութիւն (կամ միութեան), խոնարհեցար ի ի բարձանց. (Շար.) այսինքն որ եսդ՝ մի ի Սրբոյ Երրորդութենէ։
Մերթ՝ գ.ա. որպէս Էակից, արարչակից. համագոյակից. ὀμοούσιος consubstantialis եւ այլն.
Որ էակդ ես ընդ Հօր եւ Սուրբ Հոգւոյն (բանդ Աստուած)։ Աստուածածին, որ զէակ բանն Հօր ի քեզ կրեցեր. (Շար.։)
Մանաւանդ՝ ա. որպէս Էացուցիչ. գոյացուցիչ. արարիչ. ποιητής creator
Որ յանէից անմարմնական զօրաց էակ՝ հայր անսկիզբն։ Էիցս էակ ի յանգոյից։ Այսօր զէակն համայնից՝ իմանալեաց եւ զգալեաց։ Անեղանելիդ Աստուած, եւ եղելոցս էակ. (Շար.։)
ԷԱԿ, ի, էակք, կաց. գ. τὰ ὅντα, ὅντα ens, entia Հասարակ անուն եղելոցս առ հասարակ. է, էք, առէք. եղական գոյակ. արարած. գոյք. իր. իմն. ինչ. ստեղծուած, ինչ որ կայ, բան մը, բաներ.
Էակն որպէս տեսակ բաժանիլ ոչ կարէ. (զի իբրեւ գերազանցական եզր ստորոգի զամենայն իրաց)։ Ո՛չ է էակն սեռ, այլ հոմանուն ձայն. (Անյաղթ պորփ.։)
Պետն մաքրութեան համայն էակաց՝ Յիսուս։ Չորեքծագեան մասանց էակաց՝ անպատկառ խօսնակք. (Նար. խչ. եւ Նար. առաք.։)
Ոմն յիմաստնոցն ասաց, եթէ էակքս ի հոսման եւ ի ծորման են. (Շ. բարձր.։)