cf. Եօթնալոյս.
ԵՕԹՆԱՐՓԵԱՆ ԵՕԹՆԱՐՓԵՆԻ ԵՕԹՆԱՐՓԻ ԵՕԹՆԱՐՓԻՆ. ἐπταφαής septem partibus lucens, micans Արփիափայլ եօթնեակ պայծառութեամբ. եօթնալոյս. եօթնանշոյլ. (ըստ եօթնեակ շնորհաց հոգւոյն). (Ես. ՟Ժ՟Ա. 2։)
Եօթնարփեան շնորհօք, կամ ճառագայթիւք։ Զեօթնարփեան հոգւոյ զօրութիւնն։ Եօթնարփին շնորհաց. (Շար.։)
Եօթնակի յանցանօք շիջոյց յինքեան զեծթնարփի շնորհս հոգւոյն. (Եղիշ. դտ.։)
Աշտանակն՝ խաչն լուսոյ, եւ ի վերայ նորա գունդ վառեալ աստուածութիւնն եօթնարփի շնորհօք. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Եօթն անգամ կանգնումն ասաց սակս եօթնարփի շնորհացն. (Համամ առակ.։)
Խելամո՞ւտ իցես բազմաստեղացն, եօթնարփին շնորհացն հոգւոյն». տպ. եօթնարփեան. (Լծ. կոչ.։)
Կրկինս մարդ եօթնարփեան շնորհօք քո լցցի. (Մխ. աղ.։)
Լցեալ շնորհօք եօթնարփենի. (Գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | եօթնարփենի | եօթնարփենիք |
| accusatif | եօթնարփենի | եօթնարփենիս |
| génitif | եօթնարփենի | եօթնարփենեաց |
| locatif | եօթնարփենւոյ | եօթնարփենիս |
| datif | եօթնարփենւոյ | եօթնարփենեաց |
| ablatif | եօթնարփենւոյ | եօթնարփենեաց |
| instrumental | եօթնարփենեաւ | եօթնարփենեաւք |