adj.

having soven branchs or columns;
of seven stars.

adj.

Ուր են աստեղք եօթն, որպէս կամարք մոլորակաց. զի եւ ըստ հելլենացւոց եօթնարփի ասին եօթն գօտիք երկնից. կամ ուր են բազմութիւնք աստեղաց, որպէս հաստատութիւնն. կամ Բազմալոյս, պայծառազարդ իմանալի օրինակաւ, որպէս լուսեղէն խորան արքայութեան երկնից.

Մտանելով յեօթնաստեղեան խորանսն։ Ընկա՛լ եւ հանգո՛ զհրաժարեալ հոգիս յեօթնաստեղեան լուսեղէն խորանսն. (Շար.։)

Իսկ (Նար. գանձ եկեղ.)

Եօթնաստեղեան սեամբք կառուցեալ».

թուի հայիլ ի բանն (Յայտ. ՟Ա. 20)

Եօթն աստեղքն հրեշտակք եօթն եկեղեցեացն են, եւ ճրագարանքն եօթն՝ եօթն եկեղեցիք են». եւ կամ իմա՛ իբր եօթնստեղնեան, որ եւ Եօթնաստեղն։