adj. s.

heptagon.

adj. s.

ԵՕԹՆԱՆԿԻՒՆ ԵՕԹՆԱՆԿԻՒՆԻ. ἐπτάγωνος, ἐπταγώνιος septangulus եօթնանկիւնի. Որոյ են անկիւնք եօթն.

Եօթնանկիւնքն յեռանկեանցն բաղկացեալք։ Յարամանեալ յեօթնանկիւնսն պատկանին. (Մագ. ՟Խ՟Բ. եւ ՟Ը։)

Եօթնանկիւնիք՝ չորք, ՟Ա, ՟Է, ՟Ժ՟Ը, ՟Լ՟Դ, լինի վաթսուն։ Երեքանկիւնի եւ չորեքանկիւնի եթէ շարադրեսցի, ծնցի զեօթնանկիւնին. (Փիլ.։)

Աւելորդ եօթնանկիւնք, ՟Ա, ՟Զ, ՟Ժ՟Ա, ՟Ժ՟Զ, ՟Ի՟Ա, ՟Ի՟Զ ... Ուղղորդ եօթնանկիւնի, ՟Ա, ՟Է, ՟Ժ՟Ը, ՟Լ՟Դ, ՟Ծ՟Ե, ՟Ձ՟Ա, ՟ճժբ ... Աճէ եօթնանկիւնին հինգ հինգ (ըստ արմատոյն). (Սարկ. տոմ.։)