that goes, that leads to heaven, celestial.
Որ չուէ, կամ ընդ որ լինի չուեալ յերկինս.
Սրբահետ սանդուղ երկնաչու. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Յամենայն ժամու զմեզ երկնաչու ճանապարհին յարգարեսցո՛ւք. (Սարգ. յկ. ՟Ժ։)
Աստեղք զերկնաչուսն՝ առաքինութեամբ պայծառս նշանակէ. (Վրդն. ծն.։)
Մերթ՝ որպէս Օդապարիկ.
Ի կռոնէ կարկատեալ այծահեծուկն այն եւ երկնաչուն։ Ընդ ինքեան առեալ զքաջավազիկն երկնաչու. (Մագ. ՟Լ. ՟Լ՟Դ։)