adj.

cf. Եղեռնական.

adj.

ԵՂԵՌՆԱՅԻՆ ԵՂԵՌՆԱՒՈՐ. ἁθλιώτατος miserrimus ὁλέθριος nocivus, exitiosus Չար. ժանտ. դժնեայ. թշուառական. վնասակար. կորստական. սատակչական.

Ի կորեանց առիւծուց անձնական օձս եղեռնային. (Նար. ՟Բ։)

Իսկ եղեռնային հուր հերձուածողին (արիոսի՝)հրդեհեաց բնաւին. (Գանձ.։)

Ա՛յ թշուառ ... գո՛նէ արդ առ վաղիւ պատրաստեսցես եղեռնաւոր թշուառական ազգին հրէից։ Փղապետն այսպէս յանկարծ ժամանակի յեղեռնաւոր պատուհասէն մազապուր ելանէր։ Ուր համարեցան զեղեռնաւոր սատակումն անձանց իւրեանց կատարել. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 21. 19։ ՟Զ. 21։)

Ի շարժել եղեռնաւոր չարեացն։ Ծովու խռովութեանց նմանեցուցանելով զեղեռնաւոր չարիս. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա. եւ ՟Ժ՟Զ։)