cf. Դսրով.
ԴՍՐՈՎ կամ ԴՐՍՈՎ. Արմատ Դսրովելոյ կամ դրսովելոյ. Այպանք, եպերանք. նախատինք. պարսաւ. (ի հյ. դուրս. իբր մերժումն ի դուրս. եւ յն. տիասի՛րօ, ձգձգել. քաշքշել)
Նախատողի ծաղր, բանագրի դսրով. (Նար. ՟Ծ՟Զ։)
դսրով առնել, լինել. cf. Դսրովել, իլ.
Ոչ զծերս դսրով առնելոյ վասն ասեմ զայս, այլ զլկտիս. (Ոսկ. եբր. ՟Է։)
Թուք յերեսս ընկալաւ, եւ բամբասեցաւ, եւ դսրով եղեւ. (Ոսկ. եբր. ՟Դ։)