hy    |   fr

Դրուժան

cf. Դրժող.

adj.

Դրժօղ. խարդախ. չար. դժնեայ.

Ո՛վ չարագործ եւ դրուժան։ Ո՛վ չարադեւ դրուժան այր՝ թշնամի արդարութեանն. (Ճ. ՟Ա.։)

adj. s.

ԴՐՈՒԺԱՆ ա.գ.

Երկագլուխ դրուժանս այս՝ չար ցանկութիւն, եւ ագահութիւն. զայս գազան առաջինքն մամոնայ անուանեցին. (Անյաղթ հց. իմ.։)