adj.

Առ որ դիւրաւ կամ անխտիր լինի մերձենալ. դիւրամատոյց. դիւրահուպ.

Տեսանել զանմերձենալին հրեշտակաց մարդ ի յերկրի երեւեալ, եւ դիւրամերձենալի մարդկան։ Նոցա էր յայնժամ դիւրամերձենալի. (Իգն.։)

Արհամարհելի եղեւ մեծութիւն փառաց մարմնոյ եւ արեան որդւոյն աստուծոյ, եւ ամենեցուն դիւրամերձենալի. (Խոսր. պտրգ.։)