Դիւրամաշ

adj.

εὑμάραντος qui facile marcescit Դիւրաւ մաշելի, ծախելի.

Բոցն դիւրամաշ. (Ոսկ. սղ.։)

Այսոքիկ դիւրամաշք են, եւ ի ցեցամէց ուտճաց ապականին. (Երզն. մտթ.։)