adj.

infernal.

adj.

Որ ինչ անկ է դժոխոց՝ ըստ ամենայն նշ. իբր Դժոխային, այսինքն տարտարոսական, եւ լիմպոսական.

Շինէ եկեղեցի յանուն սուրբ պետրոսի առաքելոյն՝ անպարտելի դժոխական առաջնորդի. (Արծր. ՟Դ. 11։)

Գերեն զհոգի առ դժոխական պողոտայն։ Երկամբք վշտաց դժոխականաց։ Նիգ դրանց դժոխականն յարկի. (Նանայ.։ Նար.։ Անան. եկեղ։)

Մարդկային շնչովն առ դժոխականսն ժամանեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Իբր Գերեզմանական.

Կենդանացուցեր ի դադարմանէ դժոխական անբանութենէ. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)

Ինքն մեռեալ տնօրինական, կայր ի բանդին դըժոխական. (Յիսուս որդի.։)

Իբր Թշուառ, դժնդակ.

Դժոխական իրք, կամ տառապանք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է։ Վրդն. սղ.։)

Յեւայէ խաւար եւ քուն դժոխական, իսկ ի քէն լուսաւոր ճրագ աշխարհի. (Գր. սքանչ. առ կոյսն.) յամենայն նշանակութիւնս հայի։