atrocity, asperity;
— հայեցուածոյ, hurtful aspect.
ԴԺՆԷՈՒԹԻՒՆ որ եւ ԴԺՆՈՒԹԻՒՆ. Դժնդակութիւն. ժանտութիւն. վնասակարութիւն. եւ Դժկամակութիւն. վիշտ.
Յուժգնութենէ կենդանեաց կամ ի դժնէութենէն երկուցեալք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Ի հայեցուածոցն ասեն դժնութենէ պայթել որձաքար վիմացն. (Խոր. ՟Բ. 39. կամ 42։)
Բազում հակառակութիւն դիպի լինել, եւ դժնէութիւն փոխանակ հանգստեան. (Բրս. հց.։)
Անէծք, եւ դժնէութիւնս ի նոսա լցեալ. (Ոսկ. հռ.։)
Դառնութիւն (է՝)դժնէութիւն ի ներքուստ աղմկեալ ի չարէն. (Ոսկ. եփես.։)
Մերկացեալ զլոյսն աստուածային, եւ զգենլով զախտակրեալ զդժնութիւն. (Գանձրն.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | դժնէութիւն | դժնէութիւնք |
accusatif | դժնէութիւն | դժնէութիւնս |
génitif | դժնէութեան | դժնէութեանց |
locatif | դժնէութեան | դժնէութիւնս |
datif | դժնէութեան | դժնէութեանց |
ablatif | դժնէութենէ | դժնէութեանց |
instrumental | դժնէութեամբ | դժնէութեամբք |