s.

atrocity, asperity;
— հայեցուածոյ, hurtful aspect.

s.

ԴԺՆԷՈՒԹԻՒՆ որ եւ ԴԺՆՈՒԹԻՒՆ. Դժնդակութիւն. ժանտութիւն. վնասակարութիւն. եւ Դժկամակութիւն. վիշտ.

Յուժգնութենէ կենդանեաց կամ ի դժնէութենէն երկուցեալք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Ի հայեցուածոցն ասեն դժնութենէ պայթել որձաքար վիմացն. (Խոր. ՟Բ. 39. կամ 42։)

Բազում հակառակութիւն դիպի լինել, եւ դժնէութիւն փոխանակ հանգստեան. (Բրս. հց.։)

Անէծք, եւ դժնէութիւնս ի նոսա լցեալ. (Ոսկ. հռ.։)

Դառնութիւն (է՝)դժնէութիւն ի ներքուստ աղմկեալ ի չարէն. (Ոսկ. եփես.։)

Մերկացեալ զլոյսն աստուածային, եւ զգենլով զախտակրեալ զդժնութիւն. (Գանձրն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դժնէութիւն դժնէութիւնք
accusatif դժնէութիւն դժնէութիւնս
génitif դժնէութեան դժնէութեանց
locatif դժնէութեան դժնէութիւնս
datif դժնէութեան դժնէութեանց
ablatif դժնէութենէ դժնէութեանց
instrumental դժնէութեամբ դժնէութեամբք