adj.

ԴԺՈԽԱԲՈՅԺ ԴԺՈԽԱԲՈՒԺԵԼԻ. δυσίατος sanatu difficilis, insanabilis Դժուարին ի բուժել, ի բժշկել, եւ ի բուծանել, դարմանել. անբժշկելի.

Վէրս ընկալեալ անբժշկելի եւ դժոխաբոյժ։ Դժոխաբոյժ (կամ դժոխաբոյծ) ամենեւին ելով բուժողացն. (Մագ. ՟Ի՟Ը. եւ ՟Ի՟Ե։)

Հնացեալ ախտ ոգւոյ՝ դժոխաբուժելի է. (Բրս. սղ.։)