adj.

that has dangerous venom.

adj.

Որ ունի զթոյն դառնութեան. թունաւոր.

Դառնաթոյն օձին, օձիցն։ Օձս եւ իժս դառնաթոյնս։ Որդունք դառնաթոյնք. (Նար. ՟Զ. ՃՃ.։ Մանդ. ՟Ե։)

Չարահամբաւ եւ դառնաթոյնս անուանեցաւ տեղի. (Պիտ.։)