to tarnish;
to discolour, to tan;
to fade.
ԳՈՒՆԱՏԵՄ ԳՈՒՆԱՏԻՄ. Եղծանել զգոյնն. առաւել կր. Ի գունոյ հատանիլ, պակասիլ. տժգունիլ. դեղնիլ. գունը նետել.
Իձեռն դեղոց գունատեն զտեսիլ երեսացն. (Երզն. մտթ.։)
Եւ ոչ զերեսնն անգամ գունատեալ այլայլեաց. (ՃՃ.։)
Գունատեալք եւ ամօթնլիցք։ Իբրթ զդիակունս գունատեալս. (Յհ. կթ.։)
Գունատեալք եւ պարտասեալք դիմօք. (ՃՃ.։)
Դանիէլ ի տեսիլ հրեշտակին գունատէր. (Երզն. մտթ.։)